Po śmierci dziadka babcia zamknęła się w sobie. Nie miała ochoty na żadne spotkania rodzinne ani towarzyskie wizyty. Jedynie godziła się na spotkania z wnuczką. Dorota bardzo chciała jej pomóc, wyciągnąć ją do ludzi, ale wydawało się to niemożliwe. Babcia Lucyna była uparta i jedyne miejsce, na jakie ochoczo jeździła, to był cmentarz. Dorota oczywiście ją woziła, za każdym razem kiedy babcia ją o to poprosiła. Zabierała ją też na zakupy, miała nadzieję, że będzie potrafiła ją namówić na odświeżenie garderoby. Pokazywała ciekawe egzemplarze na wystawach, a to eleganckie sukienki, a to marynarki, a to modne stroje kąpielowe jednoczęściowe. Przy strojach babcia się zasmuciła, jakby uzmysłowiła sobie, że pewien etap ma już za sobą. Była kiedyś świetną pływaczką, ale od lat nie była na basenie. Jej życie kręciło się dookoła dziadka i jego choroby, zapomniała o tym, żeby zadbać o swoje potrzeby. A teraz gdy znów mogła, straciła chęci do życia. Dorota próbowała jej uzmysłowić, że życie toczy się nadal i nie można się poddawać, jednak babcia nie chciała słuchać. Dorota wymyśliła sposób, zadzwoniła do ciotki Wisi, przyjaciółki Lucyny i razem stworzyły plan.
Aquaaerobik
Wisia niespodziewanie odwiedziła Lucynę i powiedziała jej, że ma wielki problem. Lekarz zalecił jej ruch i najlepiej dla jej stawów, żeby to było pływanie. Niestety ona nie umie pływać, stroju kąpielowego nie zakładała na siebie całe dekady i sama będzie się wstydziła rozebrać przy ludziach. Znalazła nawet zajęcia z aquaaerobiku, ale przecież nie pójdzie sama w obce miejsce. Lucyna przejęła się tą sytuacją i zdecydowała, że pójdzie z nią. Nie tylko będzie jej towarzyszyć podczas zajęć, ale spróbuje nauczyć ją pływać. Wisia się bardzo ucieszyła, że jej plan wypalił i najpierw zabrała przyjaciółkę na zakupy pooglądać modne stroje kąpielowe jednoczęściowe. Kobiety były zachwycone wyborem, przymierzyły mnóstwo strojów i miały z tego wielką frajdę. Lucyna zaczęła znów czerpać radość z życia. Misja się udała.
